Deze zomer stond ik tijdens een van mijn mindfulness sessies met een groepje in onze paardenweide. De kudde was vrij onstuimig omdat we pas een jonge merrie bij hadden gekocht. De paarden waren onrustig, de jarenlange vaste rangorde werd open getrokken. Er werd gesteigerd, geschopt, zelfs gebeten. Even twijfelde ik of de veiligheid voor de klanten (die in het midden van het geweld stonden) gegarandeerd kon blijven, tot plots de sfeer veranderde na de eerste mindfulness opdracht. Ik vroeg aan de groep om de rust in zichzelf te ontdekken, geen aandacht te geven aan stresserende gedachten, om rustig te blijven ademen en te gronden. Na enkele seconden stopten de paarden hun gevecht, ze werden rustig en maakten aansluiting op de rust die wij, als groep uitstraalde.

21 december, de dag dat het noordelijk halfrond zich weer kantelt richting de zon, het moment dat de dagen weer langer worden. Wellicht niet toevallig dat we in deze periode van het jaar een boom in huis halen en vol met lichtjes hangen. De nood om te connecteren met de natuur (op voorwaarde dat je niet kiest voor een plastieke boom) en de behoefte aan licht, aan vitamine D, aan warmte en gezelligheid.

Vorige maand belde een dame me op. Van de dokter had ze de diagnose burn-out gekregen, echter na 3 weken zieken verlof, had ze het gevoel dat ze nog dieper zat als voorheen. Alsof je gecrasht bent met een auto, deze auto in de garage zet met een deken erover en ervan uit gaat dat de auto is gerepareerd 3 weken later.